Interview with Gladys Osei
(Recorded by Equal Trade Alliance, May 2025)
Advocate for Equal Trade and Sign the Petition
Full transcript
ETA Representative:
Gladys, you are a cocoa farmer, right?
Gladys:
Yes, please.
ETA Representative:
Being a woman, why don’t we see many females in cocoa farming?
Gladys:
I used to accompany my father to the farm. He didn’t take me to school, so I joined him to work on his cocoa farms. My father has passed away now, and I’ve taken over his farm.
My father suffered a lot as a cocoa farmer. He toiled for years, but when he sold his cocoa, he earned very little. After paying for labourers, sprays, and other helpers, nothing was left. That’s why he couldn’t afford to send us to school. We were nine children, only one of us went to school; the rest of us became farmers.
So I’ve seen it myself: farming is very difficult. Because we earn so little, we also can’t take care of our children or send them to school.
ETA Representative:
That sounds very tough. Can you tell us more about your own experience now as a farmer?
Gladys:
All my children are home. Some completed Junior High School, some didn’t even attend at all. None continued to Senior High School. It’s because the money we make from cocoa is not enough to take care of them.
Even now, if I need a labourer to weed or spray my cocoa, I can’t find anyone. I have the pesticide and petrol ready, but no one to spray for me, and the medicine is expensive. One bottle costs around 120 to 140 cedis, and even that isn’t enough.
When you can’t spray your cocoa, the yield drops. So our harvests are low, and the little we produce often gets destroyed by pests. Sometimes government officials come, take our names, measure our farms, and promise to bring us pesticides, but they never do. Without those, how can we protect our crops?
Honestly, cocoa farmers are suffering. Even what to eat is difficult. Cocoa is a yearly crop; you harvest once a year, and if you don’t earn enough from it, how do you survive the rest of the year? How do you feed your children or take them to the hospital when they’re sick? If God doesn’t help you find something as simple as paracetamol, then they just remain sick. Truly, cocoa farmers are struggling. We plead with the government to consider us and help us.
ETA Representative:
Do you think that if we realise our vision, it could encourage more women to go into cocoa farming?
Gladys:
Yes, I believe so. You are here to help and support us so that we benefit from our hard work. So what I would tell my fellow women is: let’s all get involved in cocoa farming and do our best. If we do that, and with your support, it will help us improve our lives and develop ourselves.
ETA Representative:
Your voice will travel far and wide. What message do you want to give to the people abroad who enjoy chocolate but don’t know the struggles of cocoa farmers?
Gladys:
I would tell them that we Ghanaians are the producers of the cocoa that is sent abroad and turned into the chocolate they eat and enjoy. If they enjoy it, they should also help us, Ghanaian farmers, by supporting us financially and providing us with farm inputs like pesticides and fertilizers. With that support, we can grow more cocoa, protect our crops, and have enough to export so they can continue to make chocolate.
ETA Representative:
Thank you, finally, what would you like to say to the Equal Trade Alliance, the organisation behind this vision?
Gladys:
What I will say is this: if you are truly here to help us, please stay true to your word. Many people have come before, they take our names and never return. So if you truly want to help, we pray that God gives you strength and wisdom in your work so that it succeeds. May you be able to help us farmers grow the cocoa that becomes the chocolate enjoyed around the world.
ETA Representative:
Thank you very much for your time and patience.
This transcript is the full transcript of our interview. The video is a shortened version of our conversation. Are you interested in the full raw file? Please contact [email protected]
Advocate for Equal Trade and Sign the Petition
Dutch Translation
ETA Vertegenwoordiger:
Gladys, jij bent cacaoboerin, klopt dat?
Gladys:
Ja, dat klopt.
ETA Vertegenwoordiger:
Waarom zien we niet veel vrouwen in de cacaoteelt?
Gladys:
Ik ging vroeger met mijn vader mee naar de boerderij. Hij stuurde me niet naar school, dus werkte ik samen met hem op zijn cacaoplantage. Mijn vader is inmiddels overleden, en ik heb zijn boerderij overgenomen. Hij heeft enorm geleden als cacaoboer. Hij werkte jarenlang keihard, maar toen hij zijn cacao verkocht, kreeg hij maar weinig betaald. Na het betalen van arbeiders, het kopen van bestrijdingsmiddelen en andere kosten bleef er niets over. Daarom kon hij ons niet naar school sturen. We waren met negen kinderen, en slechts één van ons ging naar school; de rest van ons werd boer. Ik heb het zelf meegemaakt: landbouw is zwaar, en omdat we zo weinig verdienen, kunnen we onze kinderen niet goed verzorgen of naar school sturen.
ETA Vertegenwoordiger:
Kun je wat meer vertellen over je eigen ervaring als boerin?
Gladys:
Al mijn kinderen zijn thuis. Sommigen hebben de Junior High School afgerond, anderen zijn nooit naar school gegaan. Geen van hen heeft de Senior High School bereikt, omdat de inkomsten uit cacao niet genoeg zijn om hen te onderhouden. Zelfs als ik iemand wil inhuren om mijn boerderij te wieden of te besproeien, lukt dat niet. Ik heb de bestrijdingsmiddelen en benzine klaarstaan, maar niemand om te helpen. En de middelen zijn duur: één fles kost tussen de 120 en 140 cedi, en dat is vaak nog niet eens genoeg. Als je je cacao niet kunt besproeien, daalt de opbrengst, en het beetje dat overblijft, wordt vaak aangevreten door plagen. Soms komen overheidsfunctionarissen, ze noteren onze namen, meten onze boerderijen en beloven bestrijdingsmiddelen te brengen, maar ze komen nooit terug. Zonder die middelen kunnen we onze gewassen niet beschermen. Eerlijk gezegd, cacaoboeren lijden enorm. Zelfs eten is een probleem. Cacao is een jaarlijkse oogst; je verdient één keer per jaar geld, en als dat niet genoeg is, hoe overleef je dan de rest van het jaar? Hoe voed je je kinderen of breng je ze naar het ziekenhuis als ze ziek zijn? Als God je niet helpt om zelfs maar iets eenvoudigs als paracetamol te vinden, blijven ze gewoon ziek. We smeken de overheid om ons te helpen.
ETA Vertegenwoordiger:
Denk je dat als wij onze visie waarmaken, dat meer vrouwen dan in de cacaoteelt zullen stappen?
Gladys:
Ja, dat geloof ik. Jullie zijn hier om ons te helpen en ervoor te zorgen dat we ook de vruchten plukken van ons harde werk. Dus wat ik mijn mede-vrouwen zou willen zeggen is: laten we allemaal meedoen met cacaoteelt en ons best doen. Met jullie steun kunnen we ons leven verbeteren en vooruitkomen.
ETA Vertegenwoordiger:
Jouw stem zal ver reiken. Wat zou je willen zeggen tegen de mensen in het buitenland die chocolade eten, maar niet weten wat er achter de productie zit?
Gladys:
Ik zou hen willen vertellen dat wij in Ghana degenen zijn die de cacao produceren die naar het buitenland gaat en daar wordt verwerkt tot de chocolade die zij eten en waar ze van genieten. Als ze ervan genieten, dan vraag ik hen om ook ons, de Ghanese boeren, te steunen – financieel en met middelen zoals meststoffen en bestrijdingsmiddelen. Met die steun kunnen we meer cacao verbouwen, onze gewassen beschermen en genoeg produceren om te exporteren, zodat zij hun chocolade kunnen blijven maken.
ETA Vertegenwoordiger:
Dank je wel. Tot slot, wat zou je willen zeggen tegen de Equal Trade Alliance, de organisatie achter deze visie?
Gladys:
Wat ik wil zeggen is dit: als jullie echt gekomen zijn om ons te helpen, blijf dan trouw aan jullie woord. Veel mensen zijn eerder gekomen, ze schrijven onze namen op en keren nooit meer terug. Dus als jullie echt willen helpen, bidden we dat God jullie kracht en wijsheid geeft om dit werk te laten slagen. Moge jullie organisatie echt iets betekenen voor ons boeren, zodat wij de cacao kunnen blijven verbouwen waar de wereld zo van geniet.
ETA Vertegenwoordiger:
Hartelijk dank voor je tijd en je geduld.
Advocate for Equal Trade and Sign the Petition
